Czy potrzebuję terapii?

Terapia indywidualna jest przeznaczona dla osób chcących samodzielnie, ale w bezpiecznych warunkach i przy wsparciu specjalisty, psychologa, rozwiązać swoje problemy i uporać się ze swoimi trudnościami. Często nasze problemy wynikają z relacji z bliskimi, czasami to problemy wynikające z niemożności zrealizowania swoich marzeń, planów. A czasami to wielki ból, pozostałość naszego dzieciństwa, które odcisnęło piętno na naszej psychice. To także zmiany o podłożu psychicznym albo ogromny stres i lęk o siebie i bliskich sprawiają, że sami nie dajemy rady i potrzebujemy pomocy.

Psychoterapia daje możliwość poznania siebie, swoich lęków, ograniczeń oraz umożliwia przyjrzenie się, w jaki sposób komunikujemy swoje uczucia, pragnienia, oczekiwania. Daje możliwość znalezienia dróg wyjścia z kryzysu i poradzenia sobie z największymi nawet lękami i własnymi ograniczeniami.

Problemy terapeutyczne:

• Radzenie sobie ze stresem
• Zaburzenia lękowe
• Depresja
• Problemy w relacjach z innymi ludźmi
• Problemy w związkach, małżeńskie, rodzinne
• Wypalenie zawodowe
• Praca nad utraconą motywacją
• Radzenie sobie w chorobie
• Pomoc psychologiczna dla rodzin osób chorych
• Problemy z własną asertywnością
• Kryzysy życiowe itp.

Psychoterapia rodzin lub par jest potrzebna wtedy, kiedy małżeństwo, para albo rodzina napotyka na swojej drodze kryzys. Praca nad kryzysem w całej rodzinie czy w parze wynika z założenia, iż oni tworzą system, w którym poszczególni członkowie pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach i wzajemnie na siebie oddziałują. A zmiana jednego elementu wywołuje zmianę kolejnych, a żadnego z elementów nie można zmienić bez ruszania całego systemu.

Terapia taka jest dedykowana w sytuacjach konfliktowych małżeństw. Także, kiedy pojawiają się trudności w relacji z dziećmi albo gdy obserwujesz problemy i u Twojego dziecka - manifestujące się w różny sposób (np. fobie, somatyzacje, natręctwa), wtedy warto do pracy zaangażować całą rodzinę, bo problem ujawniony u jednej osoby może dotyczyć wszystkich członków rodziny.

Terapia adresowana jest do małżeństw, które spotykają się z:

• Konfliktem lub kryzysem w małżeństwie
• Z doświadczeniem zdrady
• Chęcią rozstania się deklarowaną przez jednego partnera
• Trudnościami we wzajemnych kontaktach, w których panuje napięcia, łatwo o wybuchy kłótni
• Sytuacją przeżywania kryzysu życiowego, np. śmierć kogoś bliskiego
• Trudnościami z poradzeniem sobie z narastającymi konfliktami, agresją, przemocą psychiczną i fizyczną

Terapia adresowana jest do rodzin, które spotykają się z:

• Trudnościami związanymi z przyjściem na świat lub usamodzielnianiem się dziecka
• Wydarzenia kryzysowymi typu rozstanie, śmierć, przewlekła choroba jednego z członków rodziny
• Problemami komunikacyjnymi w związku i rodzinie- szczególnie z dziećmi, a także z rodzicami osób dorosłych i rodzicami ich partnerów
• Zaburzeniami zachowania, emocji, funkcjonowania społecznego u małych dzieci
• Z problemami z depresją
• Z zaburzeniami osobowości
• Z natręctwami
• Z innymi problemami, które utrudniają życie rodzinie

Celem terapii grupowej jest przepracowywanie własnych. Obecność innych uczestników grupy terapeutycznej pomaga poprzez oddziaływania jakie wywierają na siebie nawzajem. Dzięki ich doświadczeniom, różnorodności, a także informacjom zwrotnym, jakich udzielają sobie nawzajem w ramach pracy w grupie, mogą wspierać innych uczestników zarówno w samorozwoju, jak i w rozwiązywaniu ich własnych problemów.

Terapia grupowa jest dobrym miejscem do przepracowywania problemów związanych z relacjami z innymi ludźmi, do pracy z samooceną. Rolą terapeutów jest dbanie o proces terapeutyczny, jednak leczenie odbywa się tu poprzez kontakt ze swego rodzaju fenomenem, jakim jest grupa.

Terapia odbywa się w grupach 6-12 osobowych. Prowadzi ją dwóch terapeutów.

Terapia adresowana jest do osób, które:

• chcą lepiej poznać i rozumieć siebie, a poprzez to poprawić jakość swojego życia i relacji z ludźmi
• pragną odblokować swoje wewnętrzne zasoby, poznać i rozwinąć swój potencjał do skutecznego radzenia sobie z życiem
• potrzebują wsparcia, gdyż przechodzą kryzys
• nie wiedzą jak pomóc dziecku w jego problemach
• są przeciążone pracą zawodową i pragną to zmienić
• nie radzą sobie ze swoją złością i nerwowością
• mają trudności w przejściu przez tzw. kryzysy rozwojowe takie jak: dojrzewanie, wchodzenie w dorosłość, przechodzenie z młodości w wiek średni, starzenie się, problemy wynikające z wieku podeszłego